حمل و نقل ریلی یک شیوه راهبردی در حوزه حمل و نقل در جهان است که دارای
مزیت های بسیاری بوده و از نظر فنی، اقتصادی و اجتماعی از دیدگاه ملی قابل
توجه است.
مهم‌ترین مزایای آن ایمنی بسیار بالا نسبت به جاده‌ها و مصرف کمتر انرژی
در حمل بار حدود یک پنجم نسبت به جاده و برای حمل مسافر در حد مصرف انرژی
اتوبوس یا کمتر از آن است
گسترش خدمات مسافری راه‌آهن یک تقاضای اجتماعی است و به همین دلیل در اغلب کشورها دولت‌ها به حمل مسافری راه‌آهن یارانه می‌دهند.
پروژه ملی راه‌آهن گیلان از سال 85 در قطعه رشت‌ـقزوین به طول 164 کیلومتر
آغاز شده است و هم اکنون بیش از 85 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
راه آهن گیلان، ایران را به اروپای شرقی متصل می کند
این پروژه در قالب دو طرح تعریف شده که طرح نخست شامل احداث خط آهن قزوین-
رشت و انزلی به طول 205 کیلومتر و طرح دوم شامل خط آهن انزلی به آستارا
است.
این مسیر کریدور مهم شمال به جنوب کشور است و تا انزلی و آستارا ادامه
می‌یابد و در این مسیر 52 دهنه پل به طول 17 کیلومتر پل و 22 کیلومتر تونل
احداث شده است.
راه‌آهن قزوین‌ـرشت با اتصال به بندر انزلی و آستارا به جمهوری آذربایجان و
ادامه می‌یابد که مسیری مطمئن برای جابه‌جایی مسافر و کالا در منطقه است.
ساخت خط راه آهن قزوین – رشت از سال 84 شروع شد. طول این پروژه 205 کیلومتر که 22 کیلومتر خطوط فرعی، 53 تونل به طول 22 هزار و 84 متر، 62 پل به طول 17 هزار و 936 متر و 11 ایستگاه به طول 13 هزار و 500 متر می باشد. شیب طولی در بعضی از ایستگاه ها از صفر تا 2.5 در هزار و حداکثر سرعت برای قطارهای مسافری 160 کیلومتر در ساعت و برای قطارهای باری 120 کیلومتر در ساعت در نظر گرفته شده است. ایستگاه های این خط آهن به ترتیب سیاه چشمه، دستجرد، کوهین، شیرین کوه، لوشان، منجیل، رستم آباد، امام زاده هاشم، رشت، پیر بازار و در آخر ایستگاه انزلی می باشد.
